Werkgevers stimuleren asielzoekers in dienst te nemen. En dat op een moment dat werkgevers het wel welletjes vinden. Na een jaar waarin de cao-lonen met gemiddeld 7,1 procent stegen, geven werkgevers aan meer te willen investeren in technologische vernieuwing.

Terwijl, door technologische vernieuwing, de werknemers juist nieuwe extra taken kregen . Daarbij zijn het de overheid en hun gelieerde controleorganen zèlf die zorgen voor een overmatige toename van de bureaucratische ellende en administratieve regels, met alle overbodige kosten en nutteloze managementlagen van dien.

Intussen krijgt de asielzoeker direct status

Er was, tot aan de uitspraak van de Raad van State, een 24-wekennorm als het ging om werk voor een asielzoeker. Door de uitspraak om deze 24-wekennorm los te laten krijgt de asielzoeker direct een status.

De nieuwe medelanders mogen voortaan het hele jaar door werken terwijl ze wachten op de behandeling van hun asielaanvraag. Dat is ook wat de Enschedese wethouder Arjan Kampman wil en een raadsmeerderheid stemt in met deze discriminerende plannen. Plannen die de Nederlander nog meer armoede zullen brengen.

Dat de wethouder nu werkgevers gaat stimuleren zal tevens als consequentie hebben dat bijvoorbeeld de waardering van buitenlandse diploma’s moet worden bekeken.

Anders gezegd, belemmeringen die dit beperken zullen moeten worden weggenomen. Waar bijvoorbeeld Nederlandse jongeren geen MBO-beroepsdiploma mogen krijgen als ze niet over een bepaald taal- of rekenniveau beschikken, geldt deze voorwaarde straks niet voor asielzoekers met een buitenlands MBO-diploma.

Armoede bevorderend en cultuur vernietigend

De historie heeft het al aangetoond: de statushouder die de taal nog niet voldoende kent, voldoet  vaak ook niet aan de inburgeringsplicht en beschikt dus nog niet over een Nederlands diploma. Daarnaast is de statushouder op digitaal terrein vaak niet sterk.

En dan maakt de wethouder nu de vergelijking met Oekraïners. Want de Oekraïense vluchtelingen hebben volgens ‘de politiek’ laten zien dat werk naast een daginvulling ook gunstig is voor de integratie.

Waar ‘de politiek’ aan voorbij gaat is dat Oekraïners cultureel totaal verschillen van de vluchtelingen die in de AZC’s zitten. Oekraïners (los van de discussie of ze wel zo goed zijn geïntegreerd) hebben van huis uit een totaal andere arbeidsmoraal.

Wat ‘de politiek’ en in het bijzonder deze wethouder nu aantoont is dat er niet is geleerd van het verleden. Of is het een bewuste keuze?

Want was het niet de PvdA die zich in de jaren ‘60 ging bemoeien met arbeidscontracten van de toenmalige gastarbeiders?

Het CBS geeft aan dat zo’n 2,6 miljoen inwoners van Nederland in een ander land geboren zijn. Nog eens zo’n 2 miljoen Nederlanders hebben een ouder met een andere nationaliteit.

En op basis van informatie, gegeven door het SCP, wordt gesteld dat in veel gevallen er een moeilijk overbrugbare ’culturele afstand’ is met bijvoorbeeld Turkse en Marokkaanse gemeenschappen.

Slechts 13 en 16 procent van resp. Turkse en Marokkaanse Nederlanders voelen zich méér Nederlands dan Turks of Marokkaans. En dat terwijl de meesten hier hun hele leven wonen. Zestig procent zegt zelfs het ’vervelend’ te vinden als hun dochter een niet-moslim zou trouwen. Huwelijken met autochtone Nederlanders komen dan ook bijna niet voor.

Foute ‘gastarbeiders’ contracten

Terug naar de foute ‘gastarbeiders’ (het woord was toen al een farce) contracten onder aanvoering van de PvdA. Je kon tot 1967 met een toeristenvisum naar Nederland komen en werk zoeken. Als je dan werk vond, kon je een werk- en verblijfsvergunning krijgen.

Nadat de PvdA het in 1962 (tot dan vooral gastarbeiders uit Spanje en Italië) overnam van de VVD en het latere CDA ging de PvdA zich bemoeien met de arbeidsmarkt en arbeidscontracten. Resultaat: foute ‘gastarbeiders’ contracten en na twee jaar recht om het gezin naar Nederland te halen.

Zo groeide de bevolking, vooral door migratie uit niet-Westerse landen, in hoog tempo door. In wezen een ontwikkeling die sindsdien nooit is gestopt.

Terwijl het juist het kabinet-Den Uyl was dat nog een poging deed in 1973 definitief paal en perk te stellen aan de arbeidsmigratie. De PvdA wees toen ook op de zorgwekkende situatie in de oude volkswijken en de verzwakte positie van de Nederlandse arbeiders op de arbeidsmarkt.

In de  periode kabinet-Den Uyl werd vervolgens de Islamisering van Nederland vastgelegd in de resolutie van Straatsburg (1975).

Na de Arabisch-Israëlische oorlog in 1973 en de daaruit voortvloeiende olieboycot hebben de bureaucraten van de EEG (de voorloper van de EU) met Saoedi Arabië en andere oliestaten in juni 1975 afgesproken om voortaan de immigratie van moslims naar Europa actief te bevorderen.

Inmiddels demonstreert de PvdA samen met hun kameraden van GroenLinks tegen Israël en voor de Islamitische terroristen van Hamas.

Armoedeval

In mijn raadsperiode heb ik er met deze wethouder meermaals over gedebatteerd; de 45-plusser die in armoedeval is geraakt. Omdat de wethouder horende doof en ziende blind bleef, heb ik (naast mijn activiteiten als raadslid en de eigen onderneming) zelf het gehele traject doorlopen.

Werkelijkheid op mijn tandvlees lopend maar een ervaring rijker leverde het wel veel informatie op. Informatie waar, zo is ook wel duidelijk, ‘de politiek’ en deze wethouder niets mee heeft gedaan.

Het krantenartikel maakt immers duidelijk dat de autochtone Nederlander wederom wordt achtergesteld. Op de arbeidsmarkt en op de woningmarkt. Immers, ook voor de 550 bewoners van het AZC zal definitieve huisvesting moeten worden geregeld.

Dat woningcorporaties daar al mee bezig zijn blijkt wel uit dit artikel.

Harde bouwplannen!

Het klinkt mooi, harde bouwplannen! Het resulteert echter in minder sociale huur, wat vervolgens de corporaties op willen lossen met flexwoningen. Flexwonen, het rookgordijn voor veel anti ‘ons’.

Maar deze flexwoningen zijn een farce. Ook hierover werd meermaals gedebatteerd met een andere wethouder. De planontwikkeling is geweest, de bestemmingsplannen voorbereid en de flexibele woonvorm door het COA reeds bepaald. Alleen het gif en de asbestresten in de grond kunnen nog ‘roet’ in het plan gooien. Uit zeer betrouwbare, ‘eerste’ bron kan ik melden dat het daarbij inderdaad niet om enkele kruiwagens gaat!

Dat er over harde bouwplannen wordt gesproken is dan ook nonsens. De gemeente heeft er ook geen belang bij. De autochtone bijstandsgerechtigde en bewoner van een sociale huurwoning kost immers meer geld dan een asielzoeker cq statushouder.

De kosten van de bijstand worden door de gemeente gedragen. De kosten bijstand worden namelijk via het gemeentefonds maar gedeeltelijk worden vergoed. Dit in tegenstelling tot de lucratieve vergoedingen voor de opvang en huisvesting van asielzoekers en statushouders.

Althans, de eerste jaren. En na deze collegeperiode: de zondvloed! Het is voor dit moment goedkoper om de 45-plussers in armoedeval of soortgelijke doelgroepen richting Haaksbergen, Losser, Overdinkel of welk dorp ook in de regio te laten emigreren.

Wat dat betreft herhaalt ook de geschiedenis zich. Want was het niet Premier Willem Drees (PvdA) die er in zijn nieuwjaarstoespraak voor 1950 ook geen doekjes om wond? Hij gaf aan dat deel van ‘ons volk’ het moest aandurven zijn toekomst te zoeken in een groter gebied dan alleen het eigen land.

Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Enschede / Nederland is het waard!

Een oproep: wij zijn voor onze betalingsverplichtingen afhankelijk van donaties van onze leden / lezers of reclame. Reclame maken betekent in veel gevallen ook onafhankelijkheid inleveren en daar passen we voor. Daar komt bij: het midden- en kleinbedrijf is al bijna uitgeroeid door handelen van de huidige overheid. Daarom deze oproep: steunt u ons s.v.p. met een kleine donatie, als het uitkomt een wat grotere of wordt lid van onze beweging / partij. Er blijft nergens geld aan de welbekende strijkstok hangen. Alle financiën verkregen via donaties of lidmaatschap worden gebruikt voor het hosten van onze website en informatievergaring.