Net als elders in het land lopen ook in Enschede de wacht lijsten voor een woning op. En dat is niets eens de schuld van de woningbouw verenigingen.
Was het eerst de landelijke overheid die bij aanvang van de crisis ging bezuinigen en lasten ging verzwaren. Ook gemeente legden de bouw van nieuwe wijken stil.
Intussen ging de massa immigratie gewoon door en kregen de nieuwe troetel beertjes van de links liberale elite ook nog eens voorrang op betaalbare woningen. Ook de arbeidsimmigratie draagt bij. Eerst woonden de hoofdzakelijk Oost Europese arbeids immigranten massaal op vakantie parken. Tegenwoordig zie je ze meer en meer verschijnen in de woonwijken.
Inmiddels leidt het tot meer woede over het tekort aan woningen en de oneerlijke behandeling van starters en hardwerkende Nederlanders die net teveel verdienen en niets betaalbaars kunnen vinden. Daar komt nu ook nog eens het klimaat fetisjisme bij door Nederland klimaat koploper te willen maken, met de woningen van de Nederlanders als proefkonijn.
Nieuwe woningen mogen niet aan het gas, oudere woningen moeten van het gas af. De kosten per woning: enkele tienduizenden euro’s tot 75, 80.000 euro. Het gereguleer rond de woningen en de woningbouw omwille van het klimaat betekent dat er nog minder wordt gebouwd en dat wat er gebouwd wordt peperduur is.
Dit terwijl het in 1983 nota bene een grondwettelijke taak is geworden voor de overheid om te zorgen voor ‘voldoende woongelegenheid’. In werkelijkheid is het echter een sluitpost geworden en gooit de overheid met de pet naar deze grondwettelijke taak.
Het financieringstekort gaat voor, de open grenzen gaan voor, de toestroom van arbeids immigranten en ‘kenniswerkers’ gaat voor, de asielzoekers gaan voor, de natuur gaat voor, het klimaat gaat voor en het eigenbelang van provincies en gemeenten gaat voor.
Gevolg van dit is dat honderdduizenden Nederlanders noodgedwongen samenwonen, bij de ouders blijven wonen of door hoge huren de helft van hun inkomen kwijt zijn aan woonlasten.
Het Centraal Planbureau kwam op 25 maart 2019 met een rapport waarin het haperende bouwproces in Nederland in kaart werd gebracht. En wat bleek?
Provincies hebben wel oog voor de natuur maar niet voor de woningschaarste. En gemeenten gedragen zich niet als verantwoordelijke overheid, maar als belanghebbende. Daar komt bij dat Enschede de woningbouw verenigingen opzadelt met ‘prestatie’ afspraken om zodoende grip te krijgen op onder meer het toewijzing beleid. Het oog voor ‘natuur’ is inmiddels verlegt. Gras en landbouw grond moet massaal wijken voor gesubsidieerde zonneparken en windmolens.
Dat wil niet zeggen dat je niets zou moeten doen om het klimaat of milieu te beschermen. Wat echter niet zinvol is om mensen op te zadelen met torenhoge kosten omdat er zo nodig een fantoom akkoord moet worden nagejaagd.
De schaarse natuur in Nederland moet worden beschermd, zodat er ook voor de grutto en de kievit nog een beetje ruimte overblijft.
Waarom de bevolkingsgroei –en die groei wordt vrijwel uitsluitend veroorzaakt door immigratie- zo’n doel op zich is ontgaat me volledig. Ook in Enschede! Enerzijds de grenzen open zetten, anderzijds de natuur willen beschermen. Beide willen kan niet.
Kijk naar de grondprijzen. Natuurgrond kost 1 euro, landbouwgrond 6 euro en bouwgrond in Nederland gemiddeld 425 euro. Natuur wordt beschermd, het boerenbedrijf wordt beschermd en de Nederlandse burger blijft onbeschermd achter.
Dan terug naar het wonen. Wonen wordt deels gesubsidieerd. In het verleden waren er de premie A, B of C koopwoningen om voor de minder draagkrachtigen een koophuis ook mogelijk te maken. Voor de huurhuizen kennen we nu nog steeds de ‘sociale’ huurwoningen. Dat is mooi maar tegelijkertijd absurd natuurlijk, dat in een van de welvarendste landen ter wereld een groot deel van de inwoners (indirect) door de overheid onderdak wordt gebracht.
De woningbouwverenigingen hebben hun kapitaal kunnen opbouwen door subsidies uit het verleden en doordat ze allerlei kortingen krijgen die particuliere concurrenten niet hebben. En hun ‘sociale’ huurders worden gesubsidieerd in vergelijking met hun minder fortuinlijke buren doordat ze (veel) minder huur hoeven te betalen en vaak ook nog recht hebben op huurtoeslag.
Kopers hebben recht op aftrek van hun hypotheekrente –al wordt het wat minder– en kennen nog wat fiscale voordelen, die ook als ‘subsidie’ kunnen worden beschouwd. Zodoende woont ongeveer 60 procent van de Nederlanders in een (fiscaal) gesubsidieerde eigen woning.
In Nederland is er maar een heel klein, ongesubsidieerd flexibel marktje van 5 procent particuliere huurwoningen. En die particuliere verhuurders worden ook nog eens op de nek gezeten met allerlei regels, kosten en beperkingen, waardoor er weinig animo is om in de Nederlandse huurmarkt te investeren.
Wat je nu echter ziet is dat er mede door de afbouw van de ‘sociale’ woningvoorraad niet alleen schaarste ontstaat aan betaalbare woningen. Schaarste zorg ook voor prijsstijgingen. Inmiddels zie je dan ook dat meer particulieren investeren in te verhuren huizen of wooneenheden. Ook voor de grote buitenlandse investeerders wordt de Nederlandse markt aantrekkelijk. Na een deal in Oktober 2018 nam de Zweedse vastgoedbelegger Heimstaden nu ruim 9500 Nederlandse huurwoningen over van zijn Britse branchegenoot Round Hill. Dat dit niet zal leiden tot lagere huurprijzen of een humaan beleid is duidelijk.
Er zal dan ook veel meer betaalbaar gebouwd moeten worden zonder al die gekke kosten verhogende klimaat eisen. Ook moet er meer worden ingezet op betaalbare senioren woningen, ruimer omgaan met wonen in bijvoorbeeld chalets en het moet aantrekkelijker worden gemaakt voor ouderen om hun huis te verkopen.
Woningbouw verenigingen moeten absoluut hun ‘sociale’ verantwoording nemen en daar zal ook strak op gecontroleerd moeten worden. Alleen al om te voorkomen dat er weer uitwassen ontstaan. Maar de lokale overheid moet ophouden grip te willen hebben op huur woningtoewijzing en zorg dragen voor woningbouw ontwikkelingen. De focus moet ook niet langer zijn groei van de bevolking en al helemaal niet door massa immigratie.
Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Nederland / Enschede is het waard.