(1) IDNL is er in de eerste plaats om de volksvijandige elite en haar beleid te bestrijden en het evenwicht te herstellen.

(2) IDNL is in tegenstelling tot alle gecontroleerde systeempartijen tégen het etnisch vervangen van het Nederlands volk.

(3) IDNL staat pal voor de bescherming van onze tradities, cultuur, soevereiniteit en identiteit als fundamenten voor Nederland en de toekomst van het Nederlandse volk.

Bron 1Twente: 15-07-2020

Bijna twee jaar geleden stapte raadslid Erwin Versteeg (1962) de Enschedese PVV-fractie en ging verder als eenmansfractie. Zoals dat in ons staatsbestel hoort wanneer een raadslid zich in zo’n geval niet bij een andere fractie aansluit als ‘Groep Versteeg’. Hij richtte wel een nieuwe lokale partij op: Verbindend Enschede. Nu sorteert hij voor op een plek in de Tweede Kamer.

Ernst Bergboer | 1Twente

Versteeg maakt geen landelijke partij van ‘Verbindend’ maar sluit zich aan bij IDNL (Identiteit Nederland), de “enige echt nationalistische partij van Nederland”, zoals de nieuwkomer in de landelijke politiek zich afficheert. IDNL wil meedoen aan de Tweede-Kamerverkiezingen van 2021.

Nerveus: nationalisme weggezet
Versteeg is merkbaar nerveus voor de uitzending van 1Twente Vandaag, waar hij zijn kandidaatstelling toelicht. “De vorige keer vond ik het veel makkelijker.” Hij refereert aan de uitzending waarin hij reageerde op de demonstratie van Black Lives Matter. “Dat ligt me beter.” Na afloop van de uitzending praten we nog een tijd door. Dan wordt ook de reden van zijn nervositeit steeds duidelijker.

IDNL is een nationalistische partij. De enige echte, in de definitie van Versteeg en de zijnen. Wie zich presenteert als ‘nationalistisch’ – zeker als hij daar ook nog ‘echt’ voor zet – kan de reacties wel uittekenen. Versteeg: “Nationalisme wordt weggezet als slecht, extreem rechts, xenofoob.” Voor hem betekent het vaderlandsliefde: “Ik ben trots op Nederland.” En zorg om de teloorgang van alles wat echt Nederlands is, inclusief de Nederlander zelf. Versteeg voelt zich gedrongen om te doen wat hij kan om dat tij te keren. “We realiseren ons dat wij de vruchten van deze strijd niet meer gaan plukken. We doen het voor onze kinderen en kleinkinderen.” Bij dat ‘strijd’ aarzelt hij een moment. “Maar, ja, zo mag je het toch wel noemen.”

Niet in de hoek van racisten
“Ik vind dit lastige interviews. Ik wil niet in de hoek van racisten geplaatst worden. Op het moment dat je de discussie allochtoon-autochtoon voert, is het al heel snel alsof je allochtonen weg wilt hebben”, vindt Versteeg. “Maar dat is niet zo. Wij zijn niet tegen andere volkeren, wij vinden dat elk volk recht heeft op een eigen land, een eigen taal en cultuur, en op zelfbeschikking.” Versteeg legt in het gesprek de nadruk op dat eigene. En op het behoud daar van. “Massa-immigratie leidt tot verwatering van Nederlandse eigenheid en etniciteit. Daarom zijn wij ertegen. Straks bestaat de Nederlander niet meer. Maar wij zeggen ook: iedereen heeft talent en iedereen moet gelijke kansen hebben en heeft recht op een volwaardig en authentiek bestaan. We zijn geen stelletje fanatiekelingen. We zijn heel realistisch.”

Nederlanders en vreemdelingen
Wie die Nederlander dan precies is, laat zich toch lastig omschrijven, blijkt. Versteeg stelt dat IDNL daarin naast de juridische identiteit ook een etnisch-culturele meeweegt. Het gaat niet alleen om het doen van een taalcursus en het verkrijgen van een paspoort en stemrecht; het gaat ook om afkomst, om taal, om tradities en waarden. Een dubbel paspoort is voor IDNL dan ook geen probleem. Nederlanderschap gaat niet over de juiste papieren maar zit veel dieper. Versteeg: “Er zijn een hoop mensen met een andere dan de Nederlandse afkomst die spugen op onze cultuur, op onze waarden en tradities.” Versteeg spreekt dan ook liever van ‘vreemdelingen’ dan van allochtonen. “De PVV wil geen moslims. Wij willen niet meer vreemdelingen, ongeacht of ze moslim, christen, humanist of wat dan ook zijn.” Versteeg grijpt in het gesprek regelmatig terug op christelijk-humanistische tradities als kenmerkend voor die Nederlandse identiteit.

Beperkte soevereiniteit in eigen kring
IDNL legt de lat in zekere zin dus nog hoger. Grenzen dicht voor iedereen die hier geen etnische of culturele wortels heeft – blank, bruin of geel. Echte vluchtelingen blijven welkom, stelt Versteeg. “Maar tijdelijk. En we zijn voor opvang in de regio.” Voor wie hier al zit of toch nog terechtkomt, zit de deur niet helemaal dicht. Nederlander worden kan wel, ook weer ongeacht herkomst. “Maar dat ben je niet in een paar maanden en na een paar cursusjes.” Als ik het woord ‘assimilatie’ gebruik, corrigeert Versteeg me. “Integratie. Maar dan echt. We zijn voor een beperkte soevereiniteit in eigen kring, zolang het de soevereiniteit van anderen en de Nederlandse waarden niet beperkt.”

“Ik wil dus niet dat dat ook hier gebeurt”
Als Versteeg een paar keer ‘volk en vaderland’ heeft gezegd, vraag ik hem of hij zich er van bewust is dat die term associaties oproept aan een periode uit onze recente geschiedenis en aan een politieke beweging met een bloed-en-bodemideologie waarmee de idealen van IDNL al te makkelijk vergeleken zouden kunnen worden. Versteeg lijkt er niet om te malen. “O. Is dat zo?” De zorg om de ontwikkelingen die hij om zich heen ziet is duidelijk groter. Versteeg is ondernemer en zat vaak in het westen van het land. “Ik zie wat daar gebeurd is. Meer dan de helft van de bevolking van Rotterdam is allochtoon. Daar verzetten wij ons dus tegen.” Hij was altijd blij weer in Twente te zijn. “Hè, lekker terug in Enschede, dacht ik dan.”

En passant stipt Versteeg aan dat IDNL niet een one-issuepartij is. De partij is tegen massa-immigratie en tegen de EU – dat laatste uit vrees voor verlies aan autonomie bij een almaar machtiger wordend Europa. “Maar we zijn voor EcoN-Logie.” [EcoN-Logie is de term voor een visie die zorg voor natuur en economie combineert – red.] Versteeg noemt een voorbeeld uit de eigen raadspraktijk van zwalkend beleid waar hij zich groen en geel aan ergert. “Enschede wil groeien met tienduizend inwoners. Dat is goed voor de stad. Maar waarom in hemelsnaam? Waar is die groei goed voor? Tienduizend extra inwoners, dat is 92.000 ton extra CO2. Dan plempen we het buitengebied vol met zonnepanelen, terwijl we dat Twentse landschap en de Twentse cultuur willen inzetten als ‘unique selling point’ voor toerisme.”

Van opportunistische ondernemer naar actieve politiek
Versteeg was enigst kind en groeide op in een traditioneel arbeidersgezin. Vader was kostwinner, moeder deed het huishouden en nam de leeuwendeel van de opvoeding voor haar rekening. Thuis werd KVP gestemd – moeder was katholiek – en later PvdA. “We woonden in Glanerbrug. De Bultsweg.” Versteeg lacht veelbetekenend. “Dat was aan de linkerkant een CP-bolwerk, maar die steun kwam vooral voort uit sympathie voor Teun Stuivenberg. Mijn opa, de petrolieboer van de Bultsweg, gaf me ooit trots een boek an Stuivenberg waarin hij werd genoemd.” [Glanerbrugger Teun Stuivenberg zat na de oorlog bijna dertig jaar voor de CPN in de gemeenteraad en was vier jaar wethouder in Enschede – red.]

De verandering die zich in Nederland voor zijn ogen voltrok, het vaderschap en gezondheidsperikelen in de familie riepen vragen op naar de waarde van het leven. Daarmee begon een zoektocht van een opportunistische ondernemer naar een meer ideëel gedreven bestaan. “Dat was in de tijd van Pim Fortuyn”, vertelt Versteeg. “Maar ook van de moord op Theo van Gogh, van Ayan Hisrchi Ali, Verdonk en Wilders die uit de VVD stapte. Dat vormt je. Wat er gebeurde in het westen en ook in Enschede wilde ik niet.”

In 2015 leidde dat tot grotere politieke betrokkenheid. “Ik stemde al PVV en heb lang nagedacht over een actieve rol in de politiek. Ik realiseerde me: als je dit gaat doen, krijg je een stempel op je hoofd.” Versteeg werd in 2018 gemeenteraadslid voor de partij waarop hij al stemde, maar brak enkele maanden later met de partij. “Vanwege fractiegedoe en verschil van inzicht.” Wangedrag van een Tweede-Kamerlid dat destijds de fractie begeleidde, deed de deur definitief dicht. De gevoelens van destijds zijn inmiddels weg. “Het is goed zo.”

Bij IDNL, met de van oorsprong Hongaarse Géza Hegedüs als politiek leider, heeft Versteeg nu een nieuw landelijke platform gevonden waar hij zich thuisvoelt. Versteeg is er lid van de raad van bestuur en zit in de programmacommissie

Erwin Versteeg: “Ik ben trots op Nederland.”
 
Beeld Ernst Bergboer, 1Twente
 
Beelden van het live gesprek voorafgaand aan bovenstaand interview bij 1Twente: