Waar Marx en Engels een onvermijdelijke klassenstrijd aankondigden tussen de bourgeois en de proletariërs, oftewel de heersende klassen en de arbeidersklasse. De oplopende spanningen tussen Rusland en de Oekraïne kunnen wat mij betreft eveneens worden gezien als een krachtmeting tussen stromingen van het communisme Stromingen die tevens verweven zit in lokale en landelijke politieke partijen als GroenLinks, PvdA, SP, D66, het gemarginaliseerde NCPN maar inmiddels ook in het naar links geradicaliseerde VVD.
Ik zal trachten vanuit geopolitiek oogpunt mijn mening te verduidelijken. In de basis is naar mijn mening de vraag, ‘wie doet er nu eigenlijk aan het ouderwetse landje pik’. Zijn dat de ‘oude’ communisten onder aanvoering van Poetin. Of de volgelingen van de Frankfurter Schüle (Cultuur Marxisten) met hun verdeel en heers strategie. Wat zich naar mijn mening nu openbaart in de ‘the great reset’ van het World Economic Forum.
Bij de volgelingen van de Frankfurter Schule zijn het de minderheden die de voorhoede zijn van een revolutie en niet het aloude arbeidersproletariaat van Karl Marx. Je hebt het dan over feministische vrouwen, homoseksuelen, mensen van een andere cultuur / godsdienst. En de alsmaar groeide groep mensen die in de kern voor soevereine natie staten zijn, daardoor worden gezien als vijand van de vrijheid en vijand dus van de EU(SSR).
kopstukken Kaag, Klaver, Hoekstra, Segers, Rutte de komende gemeenteraadsverkiezingen maken tot de strijd tegen extreemrechts. Terwijl voor ons normale mensen de gemeenteraadsverkiezingen gaan over zaken als afval, wonen, bereikbaarheid en veilige wijken.
Veel van de huidig doorgeslagen liberale waarden die worden gehanteerd in het vrije Westen staan daarbij haaks op de Russische van Poetin. Rusland heeft een slechte staat van dienst als het gaat om minderheden en bijvoorbeeld de behandeling van LGBT+ personen.
Poetin zei oktober 2021 in de badplaats Sochi aan de Zwarte Zee, dat het onderwijzen van studenten over het bestaan van transgenders “op de rand van een misdaad tegen de menselijkheid staat”.
Hij sprak er over het belang van ‘spirituele waarden en historische tradities’ en waarschuwde hij voor de ‘socio-culturele verstoringen’ die uitgaan van Westerse progressieve denkers. Zij geloven bijvoorbeeld volgens de president in “het agressief verwijderen van de eigen geschiedenis en omgekeerde discriminatie tegen de meerderheid”.
Inmiddels is Poetin ervan overtuigd dat het Westen zijn grootste vijand is. Deze komt voort uit diens interesse voor conservatieve cultuurfilosofen uit de negentiende en twintigste eeuw die uitgaan van een botsing tussen het oppervlakkige, materialistische Westen en de Russische ziel, met zijn ontvankelijkheid voor spiritualiteit en traditionele waarden.
Het zijn deze cultuurfilosofen die Poetin inspireerden tot een geopolitieke draai aan dit cultuurverschil en geloof in het Eurazianisme, het idee dat er één grote beschaving zou kunnen bestaan die zich over het Europese tot het Aziatische continent uitstrekt. Dit dan gestoeld op het christendom en waar Rusland als ‘hartland’ de regie over voert. Dit Eurazianisme staat in die zin ook lijnrecht tegenover ‘samenzweringstheorie’ EUrabie.
Eurazianisme is een politieke beweging die zijn oorsprong vindt in de Russische emigrantengemeenschap in de jaren twintig van de vorige eeuw. Deze beweging stelde dat de Russische beschaving niet thuishoort in de categorie ‘Europees’, en dat de Oktoberrevolutie van de bolsjewieken een noodzakelijke reactie was op de snelle modernisering van de Russische samenleving.
Een zeer invloedrijk adviseur als het gaat om de huidige Russische buitenland politiek is Aleksandr Dugin. Aleksandr Dugin is daarna de ideologische grondlegger van die stelt dat Rusland een unieke culturele positie tussen Europa en Azië inneemt die onverenigbaar is met westerse liberale waarden.
En al heeft ondergetekende niets op met de doorgeslagen liberale waarden. Het is onze morele plicht om vanuit het vrije Westen alert te blijven op de ontwikkelingen die in Rusland plaats vinden en wat Poetin doet aan de oost grens van Europa. Vanuit de eigen kracht en vooral ook kritisch zijn. Maar ook altijd in gesprek blijven met het Rusland van Poetin wat mij betreft. Niet te makkelijk meegaan in Amerikaanse sancties. Rusland niet van je afduwen. Anders wordt Rusland nog verder in de armen gedreven van China, wordt je als Europa, een continent van soevereine natiestaten te afhankelijk, zijn we definitief overgeleverd aan de EU(SSR).
En in plaats van afzetten zoals de EU doet tegen onder meer Polen, Hongarije, Roemenië en de Baltische landen hebben we deze landen hard nodig om de instroom van ongecontroleerde aantallen vluchtelingen tegen te houden.
De muur is weliswaar gevallen, maar opnieuw opbouwen lijkt mij een prima idee. Dan gelijk doortrekken richting Zuid Europa. Zijn we ook daar beter beschermd en worden de Europese waarden in ere hersteld.
Want waar de voorloper van de EU, de EEG, een handelsverbond was tussen Europese landen die elkaars soevereiniteit respecteerden en niet de absolute macht opeiste. De deelnemende soevereine lidstaten maakten afspraken over een gemeenschappelijke markt en het vrij handelsverkeer. Daar is de EU geen handelsunie.
Met de ‘de great reset’ binnen handbereik is deze EU(SSR) een ongekozen politieke unie die als doel heeft om één land te worden en alle lidstaten provincies te maken. Met eigen munt, eigen leger, eigen vlag, eigen volkslied en eigen belastingen.
Feitelijk is voor mij een NEXIT nu het enige serieuze, noodzakelijk en toekomstig alternatief voor Nederland. Een laatste ontsnappingsclausule om te kiezen voor de eigen vrijheid, soevereiniteit en eigen lotsbestemming.