In de beantwoording van de artikel 35 vragen (zie hieronder) klinkt een aanval op kritische partijen zoals wij maar ook de FNV in plaats van aandacht te geven aan de mensen die aan de DCW zijn toevertrouwd.

Bij deze kunnen we al melden dat dit absoluut een vervolg zal krijgen.

Een bijlage mist, cruciale vragen zijn weggelaten en hebben we nog geen antwoord op gekregen. Ook bij vraag 8 wordt geen antwoord gegeven. Wel het verwijtende:
‘Het college is het niet met u eens dat deze mensen allemaal per definitie een gedragsstoornis hebben en vind het kwalijk dat groep Versteeg deze groep op deze wijze stigmatiseert zonder enige feitelijke onderbouwing’.

Welnu geacht B&W:
Gedragsstoornis
We spreken van een gedragsstoornis als iemand een langdurig patroon laat zien van negatief, opstandig of driftig gedrag  of gedrag dat tegen de normen ingaat, zoals vechten, stelen of liegen.

Een gedragsstoornis is in de kinder- en jeugdpsychiatrie een psychiatrisch ziektebeeld bij kinderen. Wanneer afwijkend gedrag gestuurd wordt vanuit de aanleg (erfelijkheid of aangeboren afwijking), spreekt men van een gedragsstoornis. We spreken in deze niet over kinderen.

Iemand met een gedragsstoornis kan verharden en ‘vluchten’ in een verslaving of destructief gedrag. Als gevolg daarvan is de kans groter om in aanraking te komen met politie, justitie of bureau HALT.

Wij begrijpen dus niet wat er stigmatiserend is. Bij de Karelskamp spreekt men zelf over ‘boeven’: https://www.tubantia.nl/almelo/gevangen-aan-de-bak-bij-de-karelskamp-in-almelo~ac0b649a/

Maar goed, de collega’s van de gedetacheerde DCW mensen, gestraften die normaal ‘binnen’ zitten, werken in De Fabriek ‘buiten’. Zij zitten in de fase weekendverlof of enkel nog achter de tralies slapen. Daarnaast werken er mensen via de reclassering. Zij vervullen hun werkstraf (of taakstraf), tot maximaal 240 uur.

Wij hebben op dit moment niet de behoefte het nog verder toe te lichten met voorbeelden van mensen die in deze categorie vallen. Maar stigmatiserend is het in geen geval. Eerder wederom een voorbeeld van wegkijken en niet benoemen!

————————————————————————————————————————————————————

Mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking die graag willen werken zijn in Enschede aan de DCW toevertrouwd. De DCW is een onderdeel van de Gemeente Enschede. Op een beschutte werkplek kunnen ze daar een passende baan en dito salaris krijgen.

Het UWV stelt vast of iemand in aanmerking komt voor een beschutte werkplek. Stelt het UWV vast dat iemand in aanmerking komt voor een beschutte werkplek, dan bekijkt de gemeente Enschede samen met de persoon in kwestie welk werk het beste past.

Een gemeente heeft een beperkt aantal beschutte werkplekken. In Enschede is dat op basis van 2019, 69 personen. Voor de begeleiding ontvangt de gemeente € 8500,- per beschutte werkplek. Als er nog geen plek is, dan komt de persoon in kwestie op een wachtlijst. In de tussentijd kijkt de gemeente samen met de persoon dan andere mogelijkheden.

Bron: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/publicaties/2017/01/24/aantallen-beschut-werken

Nu bevond zich in de weekstukken aan de gemeenteraad ‘een brief van de voorzitter Bedrijfsledengroep FNV BLG DCW over werknemers van de DCW aan het werk in de gevangenis’. Wij hadden naast deze brief ook andere meldingen ontvangen van verontruste ouders/verzorgers van medewerkers van de DCW.

Wij vinden – en nemen aan dat u dat ook vindt – dat medewerkers van de DCW behorende tot de doelgroep, kwetsbaar zijn in de samenleving. Een ieder heeft in meer of mindere mate talent. Het is aan ons als gemeente om talent van onze inwoners verder te ontwikkelen en dat werk moet lonen. Ouders/verzorgers van kinderen/mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking hebben veelal levenslang extra zorgen om hun kwetsbaren. Zij dragen deze zorg over aan de DCW. Daarom is misbruik van die zorg laakbaar.

Vooraf van B&W:
We nemen afstand van uw stelling dat misbruik wordt gemaakt van de zorgplicht (goed werkgeverschap) die de DCW voor mensen met een arbeidsbeperking heeft.

De Fabriek is een re-integratiebedrijf. In de Fabriek wordt samengewerkt met diverse ketenpartners zoals gemeenten Twenterand en Almelo, ROC van Twente, Reclassering Nederland, Soweco NV, re-integratiebedrijven en potentiële werkgevers. De Fabriek in Almelo is een externe locatie van de Penitentiaire Instelling en geen gevangenis. In het kader van een re-integratie traject werken bij de Fabriek meerdere doelgroepen. Zie bijlage 1.

In de inleiding bij de vraagstelling over de Fabriek loopt de oude SW-wetgeving (Sociale Werkvoorziening) en de nieuw beschutte banen (Participatiewet) door elkaar. De gemeente krijgt voor de voor de oude SW (Sociale Werkvoorziening) groep geen € 8500,- begeleidingskosten van het Rijk.

Vraag 1:
Volgens de berekening ontvangt Enschede 69 x € 8500,- (€ 586.000, -) voor de begeleiding van mensen werkzaam op een beschutte werkplek. Wat zijn de verdere vergoedingen vanuit het rijk en waar is inzichtelijk hoe dit wordt besteed.

Antwoord:
Voor de nieuwe doelgroep beschut werken krijgt de gemeente € 8500,- begeleidingskosten. Bij de Fabriek werken geen mensen met een advies beschut werken (nieuwe beschutte banen) van het UWV, maar alleen gedetacheerde SW-medewerkers.

Vraag 2:
Op welke wijze is het verantwoord dat mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking zoals toevertrouwd aan de DCW werken bij de Karelskamp te Almelo?

Zo ja, waarom is dat?
Zo nee, wat gaat u doen om dit te voorkomen?

Antwoord:
Voor de goede orde is het belangrijk te benadrukken dat de Fabriek niet de gevangenis is. Onze medewerkers werken niet in de gevangenis, maar op een externe locatie van. De Fabriek werkt met meerdere doelgroepen, waaronder ook met gedetineerden. Deze gedetineerden zitten aan het einde van hun detentie en worden klaargestoomd om weer de samenleving in te gaan. Daarnaast werkt de Fabriek ook samen met andere gemeentes en samenwerkingspartners. Zo werken er ook mensen vanuit de P-wet, met LKS en uit de SW. Ook Soweco heeft er mensen werken.

Als wij mensen met een SW-indicatie buiten het pand van de DCW detacheren, dat toetsen wij of de inlener kennis en ervaring heeft met het begeleiden van mensen met een beperking. Wij vinden de werkbegeleiding voor mensen met een beperking bij de Fabriek adequaat.

 Vraag 3:
Waarom worden mensen die op een vertrouwde werkplek zitten de dupe van een mogelijk veranderd verdienmodel waardoor zij hun vertrouwde werkplek moeten verlaten.

Antwoord:
Het beleid is dat zo veel mogelijk SW-ers zo regulier mogelijk, naar vermogen bij externe werkgevers gaan werken. We begrijpen daarom niet wat er in de vraag bedoeld wordt met “vertrouwde” werkplekken. Dit beleid is door uw raad vastgesteld in de: “Kadernota Werken naar vermogen, de ontwikkeling van de Sociale Werkvoorziening Enschede 2016-2020” Op pagina 7 van deze nota staat: “Onze visie is dat iedere medewerker met een arbeidsbeperking naar zijn of haar vermogen werkt, zo regulier als mogelijk. Voor mensen met een arbeidsbeperking willen wij een werkplek bieden die voor hen passend en haalbaar is”.

Vraag 4:
Medewerkers van de DCW die zijn gedetacheerd en door omstandigheden binnen de DCW moeten werken. Iets wat in het verleden altijd kon. Moeten zoals we hebben vernomen nu maar thuis blijven zitten omdat er plekken zijn gereserveerd voor bijvoorbeeld statushouders. De (al jarenlang) DCW-medewerkers worden hierdoor sterk in hun mogelijkheden beperkt en raken geïsoleerd. Hoe kijkt u aan tegen het feit dat deze mensen thuis moeten zitten?

Antwoord:
Er is geen situatie waarbij werknemers met een SW-indicatie thuis te zitten omdat er plekken voor statushouders bij de DCW zijn gereserveerd. De plekken voor statushouders zijn additioneel. Momenteel werken er 5 statushouders binnen de DCW. Als mensen thuis zitten heeft dat andere oorzaken. Bijvoorbeeld ziekte of toename van de arbeidsbeperking. De oude werkplek is dan niet meer geschikt en er wordt naar een nieuwe werkplek gezocht.

Vraag 5:
Binnen de DCW werken inmiddels ook ex-gedetineerden met gedragsstoornissen. Dit vergt een totaal andere werkbegeleiding. DCW-medewerkers worden hier rechtstreeks mee geconfronteerd en geïntimideerd. Op welke wijze is er een veilige werkomgeving gewaarborgd voor de medewerkers?

Antwoord:
De DCW biedt geen speciale werkplek voor ex-gedetineerden, anders dan medewerkers die een SW of UWV-indicatie hebben. De DCW hanteert strikte huisregels en een agressieprotocol over de gewenste omgangsvormen binnen de organisatie. Daarnaast is er een laagdrempelig meldpunt voor ongewenst gedrag “de Werkwacht” en beschikken we over 2 vertrouwenspersonen en bedrijfsmaatschappelijk werk waar medewerkers terecht kunnen indien zij zich onveilig zouden voelen. Bij het ontwerp en de inrichting van de nieuwe locatie aan de Spoordijkstraat is er veel aandacht besteed aan het vergroten van de sociale veiligheid. Het aantal incidenten van dien aard is op de nieuwe locatie minimaal gebleken.Binnen de DCW hanteren we caseload verdeling van 1 leidinggevende op 45 medewerkers, daarnaast zijn er nog 1 à 2 assistent-leidinggevende op 45 medewerkers beschikbaar.

Vraag 6:
Ook willen wij weten hoeveel begeleiders vanuit de DCW er aanwezig zijn tijdens deze werkzaamheden?

Antwoord:
Er wordt voortdurend gespecialiseerde begeleiding geboden vanuit de Fabriek. Bij de Fabriek zijn er voor SW-medewerkers en LKS-medewerkers twee begeleiders vanuit de gemeente op de volgende momenten aanwezig:  bij start van de medewerkers en minimaal 1 keer per week. Daarnaast zijn zij oproepbaar en aanwezig indien dit noodzakelijk is.

Vraag 7:
Wie garandeert het welbevinden en de veiligheid van de gedetacheerde medewerkers van de DCW en hun eventuele begeleiders?

Antwoord:
De inlener die de dagelijkse werkopdrachten geeft “de Fabriek” is verantwoordelijk voor de veiligheid van de gedetacheerde SW-medewerkers. Bij aanvang van de detachering is gekeken naar de arbeidsomstandigheden en veiligheid. Bij de Fabriek zijn er voor SW-medewerkers en LKS-medewerkers twee begeleiders op de volgende momenten aanwezig; Bij start van de medewerkers en minimaal 1 keer per week. Daarnaast zijn zij oproepbaar en aanwezig indien dit noodzakelijk is. Daarnaast wordt er doorlopende gespecialiseerde begeleiding geboden vanuit de Fabriek.

Vraag 8:
Hopelijk bent u het met ons eens dat de kwetsbare mensen die werkzaam zijn bij de DCW beschermd moeten worden tegen mensen met een gedragsstoornis.
“Voor de duidelijkheid: wij vinden in deze, mensen die worden opgesloten voor hun daden tegen mens en maatschappij een gedragsstoornis hebben.”

Bent u dat niet met ons eens, in welke mate acht u een gedragsstoornis dan acceptabel?

Zo ja, wat gaat u dan doen om dit te voorkomen c.q. te herstellen?

Antwoord:
Het college is het niet met u eens dat deze mensen allemaal per definitie een gedragsstoornis hebben en vind het kwalijk dat groep Versteeg deze groep op deze wijze stigmatiseert zonder enige feitelijke onderbouwing.

Vraag 9:
Kunnen de medewerkers van de DCW (zowel doelgroep als medewerkers) werk weigeren als ze toch met gedetineerden in werkcontact worden gebracht?

Antwoord:
SW-medewerkers kunnen het werk bij “de Fabriek” weigeren. Als medewerkers weigeren, dan wordt er een gesprek met hen aangegaan wat de reden hiervoor is. Er moet wel een goede reden zijn dat een SW-medewerker dit werk weigert als het passend werk is.

Vraag 10: Moeten er tegen de leidinggevenden die hiervoor verantwoordelijk zijn bij de DCW maatregelen worden getroffen?

Zo ja, welke?
Zo nee, waarom niet?

Antwoord: Er worden geen maatregelen getroffen. Dit is niet aan de orde. Medewerkers voeren het gemeentelijk beleid uit. Zie antwoord op vraag 3.

Opmerking in het algemeen: wij vinden het bizar dat (niet rokende) medewerkers van de DCW die naar Almelo vervoerd worden ‘s morgens zonder enige bescherming tegen weer en wind, buiten moeten wachten op hun busje!

Antwoord:
Dit is een stelling van de Groep Versteeg en geen vraag aan het College. Overigens meldt het college wel dat er een bushokje voor deze groep aanwezig is. De feiten sluiten dus niet aan op de stelling van de Groep Versteeg.