Die oorlog daar, is de onze, gaf Mark Rutte aan. Nu maakt een oorlog niet alleen talloze menselijke slachtoffers, minstens evenveel dieren verliezen het leven tijdens een oorlog. Legers van beide partijen eisen bij landbouwers en veehouders vee op voor voedsel. Fokvee en veevoeders worden niet meer ingevoerd en noodslachtingen om de magen van de hongerige bevolking te stillen.

In de aanloop naar de stemmingen op 28 juni zijn een groot aantal boeren gesteund door 92% van de bevolking die extra druk trachten te zetten op de partijen die onze boerenstand de oorlog hebben verklaard. De door Kaag I gedetacheerde premier mocht zich uit zijn hol begeven en in twee minuten duidelijk maken dat demonstreren mag. Maar dat niemand er iets van mag merken.

Meisje Hermans mocht twitteren en de keurig in een rood jurkje gestoken Dilan Yesilgöz-Zegerius mocht ‘Nou, heel kort wellicht’ haar woordje doen nadat de minder elegant lopende ‘De capo di tutti capi’ van alle ellende onze boeren even had verteld dat de schuld toch echt bij hen ligt.

Wat volgde was, Thom van Campen (VVD) en Pieter Grinwis (Christenunie), de laat de boer stikstofstikken woordvoerders van hun partij maakten weer geluid maar zeiden niets zinvols en (wederom) de bevestiging dat je met dorpsgenoten als Derk Boswijk (CDA) je geen Duitsers nodig hebt om foute Nederlanders te lokaliseren. Schiet Jan Paternotte weer een tweet af alsof het gaat om de veiligheid. En de overheid die tekort schiet in haar kerntaak, dat dreigboeren moeten worden aangepakt. En toont Nilüfer Gündoğan haar ware gezicht en geeft aan van welke lange lat zij houdt.

En dan is er nog een roep om nog meer farizeeërs in de 2de kamer moeten komen. Want…. er is sprake van werkdruk. Sodemieter toch  op! Het moeten er juist minder minder minder worden. Er moeten volksvertegenwoordigers komen die weten wat ze te doen staat, die wel hun kerntaken uitvoeren. Dan kun je met de helft toe. Minder nep-politici die hun eigen baantje belangrijker vinden dan het behartigen van de belangen van de mensen die op hen hebben gestemd: hoofdstuk III, artikel 67 van de grondwet zeker niet gelezen.

In hoofdstuk III, artikel 67 van de Grondwet van 1983 is geregeld dat volksvertegenwoordigers vrij zijn om te stemmen zoals ze zelf willen en dat ze níet gebonden zijn aan een regeerakkoord. Dat het politieke dualisme dat in gemeenteraden en de provinciale staten al sinds 12 maart 2003 een feit is. Ik wil zelfs zo ver gaan dat je ambtenaren – die niet voldoen – het wettelijk zo moet worden geregeld dat ze met een bonus van drie maandsalarissen kunnen worden ontslagen.

Het is de politiek die tekort schiet in haar kerntaak: het vertegenwoordigen van de stem van het volk. De overheid liegt systematisch en wil nu een volgende beroepsgroep kapot maken. Dit gaat ook niet over demonstratierecht.

Dit gaat over een onbetrouwbare overheid die levens verwoest. De levens van de Groningers, van de toeslagenouders en hun kinderen.  De 1675 door staat ontvoerde kinderen. De overheid die ouderen in eenzaamheid hebben laten sterven in bejaardenhuizen en nu dus de levens van boerengezinnen kapot maakt.

Nu was de laatste boerenopstand 1963 in Hollandscheveld (Drenthe). Drie boerengezinnen moesten uit hun boerderij worden gezet omdat ze daar illegaal woonden en uit principe weigerden de heffing van het Landbouwschap te betalen. Duizenden zogenaamde ‘vrije boeren’ togen vervolgens naar de boerderijen in een poging ontruiming te voorkomen.

De politie greep echter in en dreef met 200 man de boze menigte uiteen. Wat volgde was een compensatieregeling met de boeren en het conflict was over. Landbouwer en politicus Hendrik Koekoek had destijds een leidende rol in het conflict. Zijn Boerenpartij kwam de daaropvolgende verkiezingen met drie zetels in de Tweede Kamer.

De boerenopstand in 1963 was natuurlijk niet de laatste keer dat de boeren groots in actie kwamen. Net als de afgelopen jaren trokken de boeren aan het eind van de jaren 80 en begin jaren 90 met duizenden en hun trekkers naar Den Haag om middenin het politieke hart van Nederland hun onvrede over het regeringsbeleid te uiten.

Na Boer Koekoek volgde Janmaat, Fortuyn, Wilders, Baudet. De overeenkomsten…? vuilspuiterij door niet aflatende hetzes. Het partij kartel duldt duidelijk geen ander geluid. Alles wat niet in hun straatje past wordt gedemoniseerd, verketterd en vermoord! En dan is er nu de rising-star Caroline van de Plas met haar BoerBurgerBeweging.

En moeten we daar dan nu met zijn allen voor gaan? Met alle respect, zelf mocht ik Caroline van der Plas enkele keren ontmoeten en kort spreken. Maar zou op z’n Vlaams nu wel zeggen (en adviseren), laten we vooral temporiseren. Zelfs al zou Pieter Omtzigt zich na Gert-Jan Oplaat aansluiten bij de BoerBurgerBeweging.

Ook fuseren is veelal een strategie van managers om voor de vorm een inhoudelijk probleem op de lossen. Laten we alleen al daarom aan de gezonde rechtse kant van het politiek spectrum elkaar, in het belang van Nederland, niet in een onderlinge politieke oorlog laten dringen. Maar vooral voor de Vrijheid het Forum voor (echte) Democratie koesteren.

De oorlog van de onbetrouwbare overheid tegen onze boeren. De oorlog tegen onze boeren, wiens land ook een deel van ons vaderland is, is namelijk wel een oorlog tegen ons allen. Uit respect voor onze voorgangers, zij die werden gedemoniseerd, verketterd en vermoord. De schuldigen mogen hier niet mee wegkomen.

Ik zou dan ook zeggen: ‘Eendracht maakt macht, Je Maintiendrai’

Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Nederland is het waard!