Niemand mag discrimineren. Discriminatie is niet acceptabel. Maar nu roepen een stel zich voetbal supporter noemende hersenloze, hersenloze onzin en het hele land is in rep en roer. Laat duidelijk zijn, Nederland heeft historische banden met landen waar in hoofdzaak zwarte mensen wonen. Dit zijn dan ook Nederlanders!
Er worden ook blanken beroofd, achtergesteld, financieel leeg gemolken en onheus bejegend door. Overal is er sprake van racisme. Dit heeft niets te maken met kleur, nationaliteit, sexe of wat dan ook. Het puur een gebrek aan woorden, aandacht willen hebben en te weinig hersens. Wat er nu allemaal gebeurd is de aandacht afleiden van het werkelijke probleem.
Ouderen worden aangevallen, vrouwen verkracht, dagelijks steek en schietpartijen, mensen en gezinnen kunnen de torenhoge vaste lasten niet meer betalen, arbeidsmarkt verdringing waardoor ook salarissen lager zijn als jaren geleden, woning schaarste, geen hypotheek voor starters, voedselbanken, massa import van mensen die onze leefwijze in werkelijkheid haten, IS strijders worden richting Nederland gestuurd, drugs gerelateerde criminaliteit is onbeheersbaar aan het worden, enz. enz. En de bestuurlijke politieke elite,….zit op de handen en kijkt toe en lult raak voor een knaak.
Nu past leiderschap sowieso niet bij deze premier. Kijk ook gistermiddag (19-11-2019) tijdens het politieke vragen uurtje in den Haag. Echter, het is toch ook niet de taak van een premier of president om als leider van een links liberale knokploeg op te treden. En dat omdat een stel kinderlijke politici en naar aandacht hunkerende aandachttrekkers loopt te janken. Of willen zij een situatie als Macron wekelijks laat zien in Frankrijk.
Persoonlijk iemand aanspreken zo blijkt dagelijks is levensgevaarlijk aan het worden. Dat risico lopen mag je dus niet van een ieder verwachten. Maar in ons land hebben we daar officieel nog andere instanties voor. Perfect het gebaar van de spelers ook vanavond. Maar, in deze zouden wij in eerste instantie zeggen de KNVB moet de leiding nemen. Het werkelijke probleem ligt naar onze mening dan ook veel dieper.
De ‘schreeuwende en aandacht eisende’ minderheidsgroepen hebben de afgelopen decennia de politieke agenda en meerderheid gedomineerd. Er zal juist weer geluisterd moeten gaan worden naar de zwijgende meerderheid, daar moet de aandacht (meer) op gericht worden, zij draagt immers de samenleving.
Als er wordt doorgegaan op de ingeslagen weg is het niet eens meer de vraag of. Het is alleen nog, wanneer. We bevinden ons nu nog in een eerste stadium, maar er zijn al wat tekenen van het tweede stadium.
Nu willen we niet gelijk oproepen tot een revolutie. Maar een echte revolutie begint op straat. Een revolutie ontstaat natuurlijk niet indien iedereen tevreden is.
Hij ontstaat vaak als er ontevredenheid is over:
– moeilijke levensomstandigheden,
– sociale ongelijkheid,
– geen politieke inspraak,
– financiële moeilijkheden en als deze worden gezien als verspilling van de staat.
– de groep die kritisch staan t.o.v. het gevoerde beleid krijgen een overhand c.q. meerderheid.
Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Nederland is het waard!
