Hoe strategie een molensteen werd
De Strategische Investeringsagenda (SIA) werd ooit gepresenteerd als een helder instrument: negen projecten, een budget van €25,7 miljoen, en een manier om Enschede gericht te laten investeren in gebiedsontwikkeling, woningbouw en bereikbaarheid.
De raad kreeg te horen dat er “met voorstellen geld kon worden opgehaald” uit diverse bronnen. Dat was het beeld tussen 2018 en 2022.
In werkelijkheid veranderde de SIA in iets heel anders: een groeiend projectbuffet waar structurele monitoring, publieke verantwoording en politieke controle ontbraken.
Van 25 miljoen naar 415 miljoen
De oorspronkelijke lijst:
Kennispark, Centrumkwadraat, Kop Boulevard, Cromhoff, Eschmarkeveld, Leuriks, MFSA Oost/Zuid, DIA Twekkelerveld en DIA Zuid.
Vijf jaar later is die lijst uitgegroeid tot twaalf projecten en steeg het budget naar €415 miljoen in 2026. Dat is een toename van ruim 389 miljoen euro.
Opmerkelijk genoeg is de laatst (en zo lijkt het enige) openbaar beschikbare SIA inmiddels van 2024. Wat daarna met het overzicht, de dekking, de risico’s en de voortgang is gebeurd, is onbekend. Voor een megaprogramma van bijna een half miljard is dat ongekend.
De verdwenen motie (2021)
In 2021 diende Verbindend Enschede – nu Belang van Enschede – een motie in die met 37 vóór en 1 tegen werd aangenomen.
De opdracht was glashelder:
Leg vast wat er wordt gemonitord, hoe vaak, met welke indicatoren, en borg de controlerende rol van de raad.
Exact datgene wat de accountant nu, vier jaar later, opnieuw aanbeveelt.
De motie lijkt echter spoorloos verdwenen. En daarmee ook de controle. De raad heeft nooit de instrumenten gekregen die zij zelf heeft geëist.
De accountant bevestigt het probleem
In de boardletter 2025 schrijft de accountant dat de SIA weliswaar een nuttig instrument kan zijn, maar dat de grootste projecten integraal gevolgd moeten worden. Grondexploitaties, investeringen, risico’s en gebiedsontwikkelingen moeten jaarlijks en volledig inzichtelijk zijn.
Ook staat er een waarschuwing:
Enschede staat voor een forse investeringsopgave, en het is nog maar de vraag of de raad in staat is haar kaderstellende en controlerende taak uit te voeren.
Dat is een harde conclusie.
De kern van het probleem
De raad heeft toegestaan dat:
- projecten werden toegevoegd,
- budgetten explodeerden,
- informatie achter gesloten deuren verdween,
- en monitoring nooit van de grond kwam.
Zonder te weten waar het geld vandaan komt, hoe het wordt besteed en wat de doelen zijn.
Dat is geen strategie meer.
Dat is een molensteen.
De urgente vragen
- Wat is er gebeurd met de aangenomen motie uit 2021?
- Wie besloot om deze buiten beeld te laten?
- Wat is de herkomst van de €415 miljoen?
- En wat is de actuele stand van de projecten waar dat geld voor bedoeld was?
Zolang die vragen onbeantwoord blijven, staat Enschede niet aan het roer — maar op het spel. Een spel dat geheel is gebouwd op een politieke groeidoctrine: 170.000+ inwoners.
Geen realistische prognose, geen bewezen noodzaak — maar wél de basis onder €415 miljoen aan projecten, risico’s en verwachtingen.
Conclusie
Onze stad wordt geleid door papieren ambities, niet door realiteit.
Wij kiezen voor realistisch beleid, grip op geld, grip op zorg en grip op wonen.
Geen luchtkastelen. Geen gedwongen groei naar 170.000+ inwoners.
Maar betaalbaar wonen, sterke wijken, gezonde financiën en échte menselijke maat.
Geef een reactie