Om de motorclubs te bestrijden was het volgens de politici en OM belangrijk dat er minder colors in het straatbeeld waarneembaar zouden zijn. Nu lekten er aflopen week twee ‘scoops’ uit.
Dankzij de Volkskrant lekte uit dat Hugo de Jonge wel degelijk persoonlijk zijn best had gedaan om zijn partijgenoot Sywert van Lienden te matsen. Naar het Showbizzkanaal Juice Channel werd gelekt dat Rachel Hazes een kinderwens zou hebben met Klaas Otto, oprichter van motorclub No Surrender.
Het Jeroen Bosch Ziekenhuis, het ziekenhuis waar het stel samen gezien zou zijn voor een vruchtbaarheidstest, onderzoekt of er sprake is van een lek onder één van de werknemers.
Het vermeende lekken binnen het Jeroen Bosch Ziekenhuis is dan direct weer aanleiding om de ex van Klaas Otto, Gracia Kraus te koppelen aan Dré Hazes junior.
Wat nu de overeenkomst is tussen ‘faal baas’ Hugo de Jonge en ‘ontkennende baas’ Klaas Otto. De colors!
Alleen heeft Hugo de Jonge de colors aan zijn schoenen waar Klaas Otto ze op de kleding had. Verder zijn er wel enkele ‘verhaal’ verschillen. Klaas Otto moet namelijk 3.2 miljoen overmaken naar de staat als het aan het Openbaar Ministerie (OM) ligt. Volgens het OM was dat namelijk de misdaadwinst die hij maakte met witwassen. Wat Hugo de Jonge moet overmaken aan de staat voor de mondkapjes deal (en missende bonnen) is nog onduidelijk. Dit omdat zijn daad (nog) wordt gedekt door dezelfde staat.
En dat terwijl duidelijk is dat Hugo de Jonge had gelogen toen hij eerder iedere betrokkenheid bij de door het Landelijk Consortium Hulpmiddelen ongewenste deal met Sywert van der Lienden en die andere twee bro’s in crime had ontkend. En om te dé-escaleren zegt hij nu dat hij niets over uitgelekte appjes, die dat bewijzen, kon zeggen.
Nu is mij onbekend wat het lekken naar het Showbizzkanaal Juice Channel kost of welke imagoschade dat oplevert. Het aanpakken van het lekken in de ‘oude tweede kamer’ kost inmiddels 718 miljoen euro. De nieuwe tijdelijke – niet corona proof – tweede kamer koste 161 miljoen. En waar je dit politiek rapalje ook laat werken, ze blijven lekken en voor wat betreft imago schade. Nog maar 29% heeft vertrouwen in de landelijke overheid.
De vraag is dan ook, hoe lang nog?
Want laten we wel zijn, de overheid en de politiek is al sinds jaar en dag gewend om van ‘bovenaf’ (publiekrechtelijk) te bepalen wat goed is voor het volk. Dat is een van de redenen waarom participatie (privaatrechtelijke afspraken) zo moeizaam gaat. Zeker als de politieke en instituties zoals nu vol zitten met partij politieke volgelingen. Volgelingen die maar wat graag meewerken aan het op afstand plaatsen van de controle van volksvertegenwoordigers binnen de parlementaire democratie. Want juist controle ziet de bestuurlijke elite (en dus ook haar volgelingen) als hét probleem.
Als raadslid heb ik mij vaak mateloos geërgerd aan de opstelling van dit type vertegenwoordigers van de almachtige overheid, waarmee je als individuele burger geen ruzie moet krijgen. Voor die burger en voor de kleine ondernemer, die op het stadhuis gemangeld wordt door de formele opstelling en het verschuilen achter regeltjes en wetjes zonder naar de werkelijke situatie te kijken (laat staan maatwerk leveren), heb ik me altijd willen inzetten en sterk willen maken.
En nu zal dat type vertegenwoordiger van de almachtige overheid mij nu als burger / kleine ondernemer mogelijk kunnen gaan mangelen met regeltjes en wetjes zonder naar de werkelijke situatie te kijken. De ‘colors’ van politici als die van De Jonge pasten toch al niet bij me. Bij de andere ‘colors’, de wat gezellige Nederlandstalige muziek, voor mijn part de blues van André Hazes en brak opstaan weet je in ieder geval waar je aan toe bent. Aan het eind van de tunnel schijnt dan ook altijd de zon.
Ooit zal duidelijk worden wie de baas is in Enschede, wie de baas is in Nederland: de volksvertegenwoordiging.
Nooit opgeven, niets doen is geen optie. Enschede / Nederland is het waard!’
