Wie vóór opvang is, mag nu opstaan — of eindelijk toegeven dat het bij woorden blijft
Het is weer zover: we hebben een asielcrisis, en iedereen wijst naar elkaar.
VluchtelingenWerk moet vertrekken uit tientallen locaties, waaronder de kleine opvangplekken waar volgens voorstanders van “humane opvang” juist de warme begeleiding begint. Maar dankzij de bezuinigingen van het gevallen kabinet mogen vluchtelingen het voortaan “zelf doen”. Zelfredzaamheid noemen we dat. In Den Haag wordt dan gezucht: probleem opgelost.
Open armen en solidariteit
Maar laten we eerlijk zijn: dit is precies het moment waarop de mooie praatjes van “open armen” en “solidariteit” kunnen worden ingewisseld voor daden. Tenminste, als het méér was dan een morele selfie.
Want VluchtelingenWerk begeleidde al die mensen bij hun asielprocedure, hun papierwinkel, hun gezinshereniging – werk dat vaak niet eens door de overheid zelf gedaan werd, omdat die daar al jaren vastloopt. Maar nu de subsidie omlaag gaat, verdwijnen die vrijwilligers uit de azc’s. Dezelfde azc’s waarvan we zeggen dat ze “kleinschalig en menselijk” moeten zijn.
En dus staan vluchtelingen straks écht alleen. Geen taal, geen kennis van het systeem, geen idee hoe de IND werkt. Maar wel zelfredzaam, want dat klinkt lekker efficiënt in een beleidsnota.
Dus aan iedereen die zegt vóór opvang te zijn:
dit is het moment om uit de morele coulissen te komen.
Niet roepen, maar lopen.
Niet tweeten, maar helpen.
Word vrijwilliger.
Maak formulieren begrijpelijk.
Help gezinnen met hereniging, omdat Den Haag het nu bij de IND neerlegt (ja, dezelfde IND die al twee jaar wachttijd heeft).
Laat je “solidariteit” een keer meer zijn dan een principe voor bij de borreltafel.
Want als de mensen die voor open grenzen en ruimhartige opvang zijn níet in beweging komen, dan blijft er maar één model over: een opvang zonder opvang. Precies wat nu gaande is.
Politieke partijen die humane opvang prediken:
roep je achterban op om op te komen dagen.
Organiseer hulp.
Zorg dat jullie idealen niet in elkaar storten zodra er een spreadsheet in Den Haag wordt bijgewerkt — zeker nu het algemeen belang vraagt dat de noodzakelijke bezuinigingen gewoon worden doorgevoerd.
Anders is het simpel: woorden blijven woorden, en de praktijk wordt chaos.
En dan kunnen we eindelijk ophouden met doen alsof er draagvlak is voor een systeem dat niemand meer ondersteunt — zeker niet met handen en voeten.
Geef een reactie