Van spandoek naar speculatie: hoe Enschede zwalkt met haar economische ruimte
Zelfs GroenLinks stemt in. Boeldershoek-West wordt bedrijventerrein. Groen wijkt voor groei. En verrassender nog: ook de Usseler Es is ineens weer in beeld. De politiek in Enschede is opvallend unaniem. Maar wat zegt die eensgezindheid eigenlijk, als ze niet voortkomt uit visie, maar uit nood?

Want nood is er. Enschede kampt met een acuut tekort aan bedrijventerrein. Volgens wethouder Jajan is er zeker dertig hectare nodig. En dus zoeken ze nu naarstig, onder druk, met haast, en opnieuw zonder langetermijnstrategie. Dat is geen beleid, dat is brandjes blussen.

Dat CDA nu haar bezwaren inslikt en de Usseler Es weer in beeld komt – een gebied dat ooit symbool stond voor burgerverzet en landschapsbehoud – laat zien hoe stuurloos het beleid is geworden. Zes jaar geleden was de beslissing om de es te sparen nog principieel. Werden er onder druk van de provincie miljoenen op afgeboekt. Nu is ze plots weer “bespreekbaar”. Wat is zo’n besluit dan waard?

Wat hier vanaf druipt is het ontbreken van een echte ondernemersvisie. Niet het tekort aan plannen is het probleem – daarvan liggen er stapels – maar het gebrek aan regie, lef en eigenaarschap. Bestuurders lijken zich comfortabeler te voelen bij “programmeren” dan bij ondernemen. Men is drukker met communitymanagement dan met concrete vestigingsvoorwaarden.

Neem ook het bericht op LinkedIN over de aftrap van Next Tech Twente. Trots wordt gemeld hoe gemeenten, campussen en kennisinstellingen samenwerken aan de “groene technologische topregio”. Er wordt ingezet op branding, programmering, communitybuilding. Maar waarom zo bescheiden? Waarom beperken tot ‘groen’, terwijl bij zowel de ontwikkeling van Airport Twente als het vertrek van Vredestein juist bleek hoe verstikkend dat duurzame keurslijf kan werken?

Twente heeft geen gebrek aan ambities, maar aan daadkracht. Het vertrek van Vredestein, de onzekerheid rond Grolsch, het krampachtig geheimhouden van potentiële bedrijventerreinen uit angst voor speculanten – het zijn allemaal tekenen van een economie die vooral bestuurlijk wordt benaderd, niet zakelijk. Terwijl ondernemers ruimte nodig hebben, duidelijkheid, en een overheid die voorop durft te gaan in plaats van achteraan te sluiten.

De sluitpost van dat gebrek aan visie zijn gebieden als Boeldershoek-West en de Usseler Es. Wat decennialang werd verdedigd als waardevol landschap, mag nu alsnog sneuvelen – niet vanuit overtuiging, maar uit paniek. Erger nog: de Usseler Es werd ooit voorgesteld als voorbeeld voor natuur-inclusieve landbouw.

Inmiddels staan de “Herenboeren” er, maar mogelijk voor niets.
Een stad die zijn strategische ruimte niet beschermt, zijn industrie niet onderhoudt en zijn ondernemersklimaat laat verworden tot hashtags en pilotprojecten, bouwt aan façadepolitiek. Twente verdient beter. Enschede verdient beter.

Want zonder echte ondernemersvisie blijft er van bedrijvigheid uiteindelijk alleen bedrijvigheid over – zonder ziel, zonder samenhang, en straks ook zonder plek.

In het belang van Nederland
Overijssel voorop, vooruit!