Is monddood ook dood?
Dat was de vraag die bij mij opkwam na het lezen van berichten over het Brusselse recht om journalisten op te pakken — en over de dood van de Hamas-journalist Anas al-Sharif door het Israëlische leger.
Anas al-Sharif: journalist of terrorist?
De Duitse krant BILD noemt de Al-Jazeera-journalist een “terrorist”. De BBC stelt dat hij vóór 7 november 2023 werkte voor een Hamas-mediateam in Gaza. De NOS spreekt over een “prominente Al Jazeera-journalist” en RTL over het doden van “journalisten, onder wie de bekende Anas al-Sharif”.
Wie heeft gelijk? Hamas duldt geen afwijkende meningen en gebruikt media als propagandawapen. Op basis van beelden en connecties houd ik het erop dat Al-Sharif een pion was in het Hamas-terreurnetwerk — met een perskaart. Hij verschijnt op foto’s met oprichters van Hamas en in berichten op Telegram van 7 oktober 2023.
Het onderstreept dat oorlog anno 2025 allang niet meer beperkt is tot soldaten, loopgraven en tanks. Oorlog wordt net zo goed gevoerd via satellietverbindingen, sociale media en redactiekamers. Dat maakt iemand als Al-Sharif niet alleen een propagandist, maar mogelijk ook een militair doelwit.
European Media Freedom Act (EMFA)
De EMFA wordt gepresenteerd als een stap vooruit voor persvrijheid, mediapluriformiteit en redactionele onafhankelijkheid. Artikel 9 verplicht nationale toezichthouders tot actieve samenwerking en informatie-uitwisseling, vooral in grensoverschrijdende gevallen. Nationale wetgeving die die samenwerking belemmert, is verboden.
In Nederland is het Commissariaat voor de Media de nationale toezichthouder. Bij de recente overname van RTL Nederland door DPG gebruikte het Commissariaat artikel 22 al als uitgangspunt voor de pluriformiteitstoets, waarvoor een wetenschappelijke methode is ontwikkeld. Opvallend is dat de EMFA ook toestaat journalisten te arresteren als dat gerechtvaardigd wordt door het ‘algemeen belang’.
Zoals vaker met EU-regelgeving wordt ook deze wet verkocht als bescherming van vrijheid, terwijl de structuur juist mogelijkheden biedt om te bepalen welke stemmen actief blijven en welke worden ‘uitgeschakeld’. En natuurlijk betekent dit in de praktijk een nieuwe lichting ambtenaren die deze wet gaan interpreteren, toetsen en handhaven.
Betaald uit belastinggeld dat wordt opgebracht door de mensen die vervolgens vooral de door diezelfde overheid goedgekeurde, eenzijdige berichtgeving te zien krijgen. Waar zien we dat ook?
Conclusie
De dood van Anas al-Sharif en het monddood maken van ongewenste geluiden op basis van de EMFA zijn niet hetzelfde. Maar wat als een toenemende kritische houding tegenover Israël in die wetenschappelijke methode wordt verwerkt?
Is ware persvrijheid niet simpelweg de vrijheid om alles te zeggen, zolang je niet oproept tot geweld — in plaats van een door de zittende partijen bekostigd en gecontroleerd mediastelsel dat zich voedt met het geld van dezelfde burgers die het moet informeren?
Stem voor echte vrijheid van meningsuiting
Stem in het belang van Nederland,
Nederland voorop en vooruit.
#TK2025 #GR2026 #StemBVNL #TeamBVNL
Geef een reactie