De wethouder zegt zij aan zij te staan met de bewoners van buurtschap Esmarke. Solidair, zo lijkt het. Maar wie verder kijkt dan de camera’s, weet: dit is politieke schijnvertoning. Want diezelfde wethouder zat er in 2015 al bij, toen de eerste zoekgebieden voor windmolens werden ingetekend. En ja – ook toen was Esmarke al in beeld.
Het is precies dit wegkijken, vooruit schuiven en afschuiven dat de inwoners van Esmarke nu opbreekt. Jarenlang werd gezegd: “Maak je geen zorgen, het is alleen een zoekgebied.” Maar wie de deur op een kier zet, nodigt uiteindelijk het hele circus uit. Elk lijntje op de kaart, elke vage procedure, elke keer dat er niet écht ‘nee’ werd gezegd – het heeft allemaal bijgedragen aan deze situatie.
En nu? Nu dreigt Enschede alsnog speelbal te worden van projectontwikkelaars en overheden die vooral denken in opwek, doelstellingen en subsidies. Maar wie het nieuws deze week volgde, weet dat zelfs dat een illusie is. TenneT heeft het zwart op wit gezet: pas in 2035 is er in Twente voldoende netcapaciteit om nieuwe stroom aan te kunnen. Tot die tijd? Wachtlijsten en wachtruimtes. Je kunt wel opwekken, maar vervoeren lukt niet.
Elke vorm van meewerken is faciliteren. Dat is de harde realiteit. Wie vandaag instemt met ‘onderzoek’ of ‘participatie’, zet morgen de eerste schop in de grond. En wie nu niks zegt, krijgt straks het verwijt dat er te laat is ingegrepen.
Deze wethouder staat daarmee symbool voor de staat waarin onze gemeente, onze streek en ons land verkeren. Bestuurders zonder visie, zonder moed. Mensen die zich laten leiden in plaats van zelf te leiden. En dat is precies waarom onze stad, ons land en zelfs ons continent vastloopt: niemand durft écht te kiezen. Niemand zegt meer: tot hier en niet verder.
Daarom zegt BVNL Enschede waar het op staat: wij kiezen voor een verbod op windmolens in Enschede. Punt. Geen halve keuzes meer, geen achterdeurtjes, geen bestuurlijke flauwekul. En voor wie zich afvraagt of dat mag: ja, dat mag. Want wij laten ons niet meer gijzelen door vage klimaatdoelen of een energienet dat ons dwingt tot offers waar niemand op zit te wachten.
En als andere gemeenten in Twente zich willen aansluiten: ze zijn welkom. Want verzet begint lokaal. Met gezond verstand, lef en ruggengraat.
Sluit je aan en strijd mee.
Samen maken we een einde aan verspilling, bestuurlijke arrogantie en schijndemocratie. Het is tijd voor herstel—van financiële degelijkheid, maar vooral van fatsoen.
Geef een reactie