Veel gestelde vragen

Bij buitenparlementair denken mensen vaak aan kraken en andere illegale activiteiten. Maar voor ons is buitenparlementair niet iets wat van doen heeft met democratisch of niet democratisch. Het betekent gewoon: politieke beïnvloeding op een andere manier dan via het parlement en / of activiteiten die gericht zijn op het beïnvloeden van politiek beleid. Dat kan zijn een demonstratie door activisten maar zeer zeker ook de parlementair journalist die bezig is met politieke beïnvloeding. Het is wat ons betreft dan ook alleen fanatisme dat de vrijheid van meningsuiting van anderen beperkt. Het parlementaire en buitenparlementaire kunnen in onze beleving dan ook niet zonder elkaar. Sterker nog, het versterkt (net als kritiek) de democratie. Of dit nu uit religieuze overweging is of uit politieke overweging.

Cultuur is alles aan wat een samenleving voortbrengt en overdraagt, zowel materieel als immaterieel. Het verwijst naar een menselijke activiteit. In de politiek kan cultuur verwijzen naar de beleidsterreinen:
– Materieel en immaterieel cultureel erfgoed
– Media, letteren, bibliotheken
– Kunsten
Daar hoeft het dus niets te zeggen over afkomst!

Cultuur in algemene zin omvat de gewoonten en gebruiken waarover een volk in het land zelf beschikt of die een volk meeneemt uit het land van herkomst. Hieronder vallen onder andere het geheel van normen en waarden, de voeding, eetgewoonten, kleding, godsdienst en muziek en dans. Ook gaat het hierbij om gebruiken zoals lichaamsversiering met henna, wat vooral voorkomt in Arabische, Afrikaanse en Indische culturen. De betekenis van een kleur kan ook verschillen van cultuur tot cultuur. In Nederland bijvoorbeeld is zwart de rouwkleur, terwijl dit in China en Japan de kleur wit is. De lichaamstaal speelt ook een rol, gedrag en non-verbale communicatie kunnen verschillen. Daarnaast omvat het de bestaanswijze: waar leeft de beroepsbevolking van, wat zijn de tradities, en hoe zijn de gebouwen vormgegeven. De cultuur is in feite een optelsom van deze kenmerken.

Het gaat er dus om hoe je de wereld ziet: wat je belangrijk vindt, hoe mensen met elkaar horen om te gaan, enz. Die dingen leer je op school, van je ouders, en zie je terug in de kunst. Als je bijv. je kinderen leert dat het goed is om zuinig te zijn, geef je hen daarmee een typisch Nederlandse eigenschap mee. Je leert het ook door gezegden, bijv.: “Zuinigheid met vlijt bouwt huizen als kastelen”. Cultuur is dus breder dan alleen de kunst. Het gaat om een hele levenswijze, die langzaam in de tijd evolueert.

De nationalist wordt ook vaak weggezet als een soort van Neanderthaler die in wezen terugverlangt naar het verleden waarin de man jaagt en de vrouw kookt. Nationalisme blijkt steeds vaker een woord dat veel meer betekenissen heeft dan alleen zijn letterlijke. Maar vanuit links liberale zijde gezien wel altijd het slechte. Vraag een Turk of Marokkaan of ze nationalistisch zijn ingesteld. Wat denk je dat ze antwoorden?

Dit terwijl nationalisme iets is waar je trots op zou moeten zijn. Omdat er niets mis mee is en het zelfs de enige manier is om voor jezelf, je kinderen en andere dierbaren op te komen. Ik hou bijvoorbeeld meer van mijn eigen kinderen / kleinkinderen dan van de kinderen of kleinkinderen van mijn overburen. Of van kinderen die je niet eens kent in Afrika of China. Niet dat je dan iets tegen deze kinderen zou hebben, absoluut niet zelfs. Maar het is logisch en menselijk om meer van je eigen kinderen te houden en wilt dat zij een goed en zo zorgeloos mogelijk bestaan zullen hebben in hun toekomst. Op deze eenvoudige maar volslagen juiste en normale principe berust het nationalisme.

Het nationalisme is voor ons dus niets anders dan een vorm van zelfbehoud. Het opkomen voor jezelf en je dierbaren.

Volgens de Winkler Prins 1870:

Natie, afkomstig van het Latijnsche woord nasci (geboren worden), noemt men een gedeelte der menschheid, dat op grond van geboorte, taal en zeden een geheel uitmaakt.

Wie tot dit geheel behooren, hebben dezelfde nationaliteit. Natie en volk zijn in Nederland en Duitschland geenszins woorden van dezelfde beteekenis. Onder dit laatste verstaat men de bevolking van denzelfden Staat, welke dikwijls is zamengesteld uit ingezetenen, die tot verschillende natiën behooren, terwijl daarentegen dezelfde natie verschillende staten kan vormen.

In het denkbeeld van natie ligt de bewustheid van gelijken oorsprong en van eenheid, gewoonlijk nationaliteitsgevoel geheeten. Daardoor komt het onderscheid tusschen de verschillende natiën duidelijk aan den dag.

Eene natie beschouwt gewoonlijk hare nationale onafhankelijkheid als het hoogste goed; daardoor alleen immers is zij in staat om hare nationale eigenaardigheden in taal, letterkunde en zeden te handhaven. Al die eigenaardigheden vormen het nationaal karakter. Dit wordt het gemakkelijkst bewaard, wanneer eene natie telijkertijd een Staat vormt.

De rigting van onzen tijd bevordert de vorming van nationale Staten op grond van het nationaliteitsbeginsel , dat aan elke natie het regt toekent om ook als Staat zelfstandig te bestaan.

—————————————————————————————————————————

In modern Nederlands:

Je hebt één gemeenschappelijk taal en één gemeenschappelijke afkomst. Naast taal en afkomst zijn er dan allerlei overeenkomstige culturele aspecten waarin een ieder zich herkent en zo een gezamenlijk huis vormt. Ieder volk heeft recht op een eigen land, een eigen natie om binnen deze grenzen hun eigen lotsbestemming en toekomst te mogen bepalen.

Het gemeenschappelijk grondgebied, is het land (natiestaat) afgebakend door grenzen waarop een ‘volk’ woont en leeft maar bovenal recht op heeft.

Ras is inmiddels bijna vloeken. Terwijl het in basis zo onschuldig is als een pasgeboren baby. Wij maken wel eens de vergelijking met een hondenras. Of met paarden.

Een Fries paard ziet er echt anders uit als een Arabische volbloed en een Belgisch trekpaard. Aan de buitenkant en in gedrag zien ze er ook echt anders uit. De Arabische volbloed is een elegant rijpaard en een uitstekend renpaard. Het Belgisch trekpaard is kleiner en heeft een schofthoogte van ongeveer 1,70 m. Het paard heeft een krachtige en gedrongen lichaamsbouw met een vrij klein hoofd en een korte, zware nek met een dubbele manenkam. De Fries is vriendelijk en levendig, mak, intelligent, leergierig en trouw, en een gewillige werker. Ook heeft het Friese paard een koel hoofd en is daardoor geschikt voor recreatief rijden en buitenritten en is ook geschikt voor dressuur vanwege de hoge knieactie en zijn betrouwbare gedrag. Er zijn er wel die de Friezen en Arabieren hebben willen kruisen. Met als gevolg dat de Fries met uitsterven werd bedreigt.

Op enig moment stonden er zelfs nog slechts duizend paarden ingeschreven in de registers van het stamboek. Dankzij de inzet van een klein aantal fokkers die het Friese paard wilden behouden is er niet gekruist met andere paardenrassen en beschikken we nu nog over een Fries paard. In 2003 waren er zelfs alweer veertigduizend Friese paarden. Het ras heeft wereldwijd bekendheid en populariteit verworven bij paardenliefhebbers.

Als we kijken naar het honden ras, zoals de Teckel. Dit is eigenlijk een hele grote familie, waarvan de leden allemaal bepaalde kenmerken hebben. Een lange rug en flaporen bijvoorbeeld, en intelligentie, eigenwijsheid, zelfstandigheid. Een Sint Bernhard heeft een heel ander karakter, en ziet er heel anders uit.

De meeste hondenrassen zijn ontstaan doordat mensen bewust bepaalden welke honden zich met elkaar mochten voortplanten.  Verschillende hondenrassen kunnen zich dus met elkaar voortplanten. Daar zitten echter net als bij de Friese paarden wel risico’s aan. Het oorspronkelijke met alle daarbij horende (karakter) kenmerken gaat verloren. Ervoor in de plaats komt een alternatief dat zwakker kan zijn. Sterker nog, er kunnen gevaarlijke karakter eigenschappen ontstaan. 40% van de rashonden heeft namelijk één of meer erfelijke aandoeningen.

Als je kijkt naar de mens, is er een groot probleem met de indeling van bevolkingsgroepen in rassen. Dit komt door de onnauwkeurigheid ervan. Van sommige bevolkingsgroepen is de komaf niet duidelijk, en vrijwel alle groepen hebben zich in meer of mindere mate vermengd in de loop van de geschiedenis. Als we uitgaan van drie hoofdrassen: blank, zwart en Aziatisch. Dan kunnen we op basis van uiterlijk kenmerken moeite hebben om Mediterrane mensen in de delen. Want zijn deze blank?

Wij gaan dan ook uit van deze drie hoofdrassen. Puur fysieke kenmerken en eigenschappen. Je kunt dan ook niet fysieke hebben, zoals karakteraanleg, of intelligentie. Maar iedereen weet dat als twee ouders met blond haar een kind krijgen, dan heeft dat kind geen zwart kroeshaar. Dit is dan binnen één gezin. Maar het geldt ook voor een groep van aan verwante gezinnen, zeg maar de familie in het groot: een stam, een volk of een natie.

Een etno nationalist zijn we allemaal. Het is gewoon wat ons, inwoners van Nederland kenmerkt. Je heb een gemeenschappelijk taal en een gemeenschappelijke afkomst. Naast taal en afkomst zijn er dan cultuur en het gemeenschappelijk grondgebied waarop een ‘volk’ woont en leeft. De afkomst, het etnische, het is er gewoon. Dat is voor ons etno (etnisch) nationalisme. Je hoeft het niet eens te beklemtonen. Het is er gewoon: in je hoofd, in je hart en het stroomt door je aderen.

Bij de zogenaamde multiculturele samenleving, of eigenlijk de multi-etnische samenleving,  is er sprake van als in een land diverse groepen met verschillende culturen met elkaar samenleven. Zo wonen in Nederland naast Nederlanders ook groepen Molukkers, Surinamers en ook Turkse mensen.

Bij een echte multi-etnische samenleving staan er grote groepen tegenover elkaar. Dit kan de doodsteek zijn voor de oorspronkelijke cultuur. Zeker als de import van vreemde culturen in grote getale gebeurt.  Kleine aantallen vreemdelingen kunnen worden opgenomen zonder dat de oorspronkelijke samenleving zijn karakter verliest. Zeker als er ook nog sprake is van voorkeursbeleid ten aanzien van de vreemde culturen.

Als ze met zo vele komen, er zijn geen afspraken en zelf sprake van voorkeursbeleid zullen de vreemdelingen zich niet aan passen aan het oorspronkelijke volk. Ze koloniseren hele wijken, waar hun levenswijze gaat overheersen, en verdringen de autochtone bevolking.

Omgekeerd vlucht de oorspronkelijke bevolking weg naar eigen wijken als ze dat kunnen. Het zijn meestal mensen met een kleine beurs die zich dit niet kunnen veroorloven, en die dus hun thuisbasis verliezen. Grote spanningen zijn vaak het gevolg.

Om dat goed te kunnen beantwoorden zullen we eerst wat helder moeten hebben. Voorop gesteld dat we in of op een land wonen dat we in bruikleen hebben. In bruikleen en ge-erft van onze ouders en voorouders. Dit met de bedoeling het minimaal net zo goed door te geven aan onze kinderen en kleinkinderen.

We moeten daarom eerst vaststellen wie we zijn. Je hebt één gemeenschappelijk taal en één gemeenschappelijke afkomst. Naast taal en afkomst zijn er dan allerlei overeenkomstige culturele aspecten waarin een ieder zich herkent en zo een gezamenlijk huis vormt. Ieder volk heeft recht op een eigen land, een eigen natie om binnen deze grenzen hun eigen lotsbestemming en toekomst te mogen bepalen.

Het gemeenschappelijk grondgebied, is het land (staat) afgebakend door grenzen waarop een ‘volk’ woont en leeft maar bovenal recht op heeft. Je hoeft niet eens te beklemtonen, het is er gewoon, het is in ieder belang dat dit gewaarborgd blijft.

Eigenheid is wat een volk kenmerkt en uniek maakt. Identiteit kun jij ontlenen uit de groep, uit het volk met gezamenlijke en unieke overeenkomsten, van waaruit je geboren bent. Je voorouders bepalen dus voor een groot gedeelte wie of wat je bent en wat je later aangeleerd kan worden en welke mogelijkheden er voor je zijn. Een vanzelfsprekende tegenprestatie hiervoor is dankbaarheid en respect, alles behalve de fel gekante hedendaagse gemanipuleerde zelfhaat en zelfdestructie.
Als je nu dat geheel en de samenhang ontkend, dan ontken je niet alleen het bestaan van de authentieke Nederlanders. Maar ook die van de authentieke Duitser, Italiaan, Turk, Marokkaan enz. enz. Je ontkent dan feitelijk dus alle unieke volkeren. En ontken je het bestaand van Nederland als soeverein land.